De basis van het Medical Taping Concept werd in de jaren zeventig gelegd in Japan en Korea. Hier werden destijds tapemethodes ontwikkeld vanuit de gedachte dat beweging en spieractiviteit essentieel is om gezondheid te behouden of te herstellen.
De grondleggers van de Medical taping waren zich er namelijk van bewust dat beweging en spieractiviteit onmisbare factoren zijn bij het genezen en voorkomen van lichamelijke problemen.
De achterliggende gedachte hierbij is dat spieren niet alleen invloed hebben op de bewegingen van het lichaam, maar bijvoorbeeld ook de bloedsomloop, het lymfestelsel en de lichaamstemperatuur beïnvloeden. Als de spieren niet goed werken, kan dat dus resulteren in uiteenlopende klachten.
De gebruikte tape komt qua elasticiteit en gewicht overeen met de menselijke huid. Er wordt dan ook gebruik gemaakt van de elasticiteit van de tape ten opzichte van de elasticiteit van de huid, waardoor de tape een soort ‘liftende werking’ heeft op de opperhuid. Er ontstaat zo meer ruimte in het gebied van de subcutis, waar allerlei receptoren, bloed- en lymfevaatjes liggen. Door nu gebruik te maken van verschillende tape technieken, kunnen diverse effecten bereikt worden.
Na weefseltrauma reageert het weefsel met een ontstekingsreactie. Er ontstaat een lokale zwelling welke een drukverhoging geeft op het omringende weefsel. Door deze drukverhoging wordt de bloedcirculatie verstoord en de lymfeafvoer belemmerd, waardoor de druk op de pijnreceptoren toeneemt.
De liftende werking van de tape geeft een onmiddellijke drukvermindering, waardoor de bloedcirculatie en de lymfeafvoer weer worden hersteld. De druk op de pijnreceptoren neemt af, de ervaren pijn vermindert onmiddellijk. Automatisch maakt dat een meer fysiologisch bewegingspatroon mogelijk.
Medical taping vs. Conventionele sporttape
Conventionele sporttape heeft als doel de bewegingsmogelijkheden te beperken. Bij het aanleggen van sporttape ontstaat een aanzienlijke drukverhoging, waardoor de bloedcirculatie en de lymfeafvoer beperkt worden. Dit heeft een vertragende werking op het herstel. Langdurige partiële of totale immobilisering van spieren of gewrichten veroorzaakt bovendien contracturen, waardoor behandeling nodig is om te revalideren van het herstel. De tijdsduur van immobilisering moet daarom zo kort mogelijk gehouden worden. Nog beter is het, als immobilisering voorkomen kan worden. In het Medical Taping Concept maakt de elasticiteit van tape het mogelijk dat weefsels worden ondersteund in hun functie, terwijl de bewegingsvrijheid behouden blijft. De nadelen van conventioneel immobiliseren worden zo voorkomen.
Het fysiologisch bewegen wordt ondersteund, waardoor het lichaamseigen herstelproces wordt geactiveerd. Anders gezegd, de Medical Tape ondersteunt precies dat, wat het lichaam onder optimale omstandigheden zelf zou doen.
De antiallergische, ventilerende en huidvriendelijke eigenschappen van de benodigde tape zorgen ervoor dat de tape langere tijd achter elkaar gedragen kan worden. Er is zo een 24-uur per dag behandeling mogelijk, waardoor het herstel na weefseltrauma veel sneller kan verlopen.
Samenvatting effecten medical taping
Samenvattend kunnen de effecten als volgt ingedeeld worden:
- spierfunctie verbeteren door spierspanning te reguleren
- slechte doorbloeding of vertraagde lymfeafvoer verbeteren
- pijndemping
- ondersteunen gewrichtsfunctie, door:
- stimuleren van proprioceptie
- correcties van de bewegingsrichting
- vergroten van de stabiliteit - Het zenuwstelsel beïnvloeden door middel van manipulatie van reflexpunten
webdesign door